Co Według Biblii Stanie Się z Tobą Po Śmierci?

Kto, gdzie (i po co) idzie po śmierci? Czym (i dla kogo) jest Szeol i jakie wnioski mogą wynikać z przypowieści o „łonie Abrahama”?
2 godz. 19 min

0:14:33 Rdz 37:9

Potem miał jeszcze inny sen i opowiedział go braciom swoim. Powiedział: Miałem znowu sen: oto słońce, księżyc i jedenaście gwiazd kłaniało mi się.

0:15:12 Rdz 37:10

A gdy to opowiedział ojcu i braciom, zgromił go ojciec i rzekł do niego: Cóż to za sen, który ci się śnił? Czyż więc ja, Mtka twoja i bracia twoi mielibyśmy przyjść i pokłonić ci się do ziemi?

0:15:42 Rdz 37:11

Wtedy zazdrościli mu bracia, lecz ojciec jego zachował to słowo w pamięci.

0:17:22 Obj 12:1

I ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta odziana w słońce i księżyc pod stopami jej, a na głowie jej korona z dwunastu gwiazd;

0:19:30 Obj 12:6

I uciekła niewiasta na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.

0:19:50 Obj 11:2

Lecz zewnętrzny przedsionek świątyni wyłącz i nie mierz go, gdyż oddany został poganom, którzy tratować będą święte miasto przez czterdzieści dwa miesiące.

0:20:14 Obj 11:3

I dam dwom moim świadkom moc, i będą, odziani w wory, prorokowali przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.

0:26:36 Hbr 9:27

A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd,

0:27:26 Hbr 9:27-28

27 A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd, 28 Tak i Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy go oczekują.

0:30:27 Rdz 3:19

W pocie oblicza twego będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.

0:33:01 Ps 39:5-7

5 Daj mi, Panie, poznać kres mój I jaka jest miara dni moich, Abym wiedział, jak jestem znikomy! 6 Oto na szerokość dłoni wymierzyłeś dni moje, A okres życia mojego jest jak nic przed tobą. Tylko jak tchnienie jest wszelki człowiek, choć pewnie stoi. Sela. 7 Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, Zaprawdę, na próżno się miota. Gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.

0:34:41 Hi 10:20-21

20 Pozostało mi niewiele dni, wkrótce one ustaną, odstąp ode mnie, abym nabrał trochę otuchy, 21 Zanim odejdę tam, skąd już nie wrócę, do krainy mroków i śmiertelnych cieni,

0:35:06 Hi 10:22

Do krainy, gdzie jest ponuro jak w nocy, do krainy cienia śmierci, gdzie wszystko jest czarne jak ciemna noc.

0:37:22 2Sm 14:14

My bowiem musimy umrzeć i jesteśmy jak woda rozlana po ziemi, której nie da się już zebrać; Bóg jednak nie odbiera życia, ale obmyśla sposoby, jakby skazanego wygnańca sprowadzić z powrotem.

0:37:41 2Sm 14:14

My bowiem musimy umrzeć i jesteśmy jak woda rozlana po ziemi, której nie da się już zebrać; Bóg jednak nie odbiera życia, ale obmyśla sposoby, jakby skazanego wygnańca sprowadzić z powrotem.

0:38:56 Rdz 5:24

Henoch chodził z Bogiem, a potem nie było go, gdyż zabrał go Bóg.

0:39:53 2Krl 2:11

A gdy oni szli dalej wciąż rozmawiając, oto rydwan ognisty i konie ogniste oddzieliły ich od siebie i Eliasz wśród burzy wstąpił do nieba.

0:42:22 Kaz 3:10-11

10 Widziałem żmudne zadania, które Bóg zadał ludziom, aby się nimi trudzili. 11 Wszystko pięknie uczynił w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ich serca; a jednak człowiek nie może pojąć dzieła, którego dokonał Bóg od początku do końca.

0:43:10 Kaz 3:11

Wszystko pięknie uczynił w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ich serca; a jednak człowiek nie może pojąć dzieła, którego dokonał Bóg od początku do końca.

0:43:22 Kaz 3:12

Poznałem więc, że dla ludzi nie ma nic lepszego, jak tylko radować się i używać, póki żyją.

0:43:40 Kaz 3:13-14

13 Również to jest darem Bożym, że człowiek może jeść i pić, i dogadzać sobie przy całym swoim trudzie. 14 Wiem, że wszystko, cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki: Nic nie można do tego dodać i nic z tego ująć; a Bóg czyni to, aby się go bano.

0:44:28 Kaz 12:1

Pamiętaj o swoim Stwórcy w kwiecie swojego wieku, zanim nadejdą złe dni i zbliżą się lata, o których powiesz: Nie podobają mi się.

0:45:12 Kaz 12:7

Wróci się proch do ziemi, tak jak nim był, duch zaś wróci do Boga, który go dał.

0:47:13 Ps 90:3

Ty znowu człowieka w proch obracasz I mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy!

0:50:36 Obj 6:9

A gdy zdjął piątą pieczęć, widziałem poniżej ołtarza dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli.

0:50:49 Obj 6:10

I wołały donośnym głosem: Kiedyż, Panie święty i prawdziwy, rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi?

0:51:53 Obj 6:10-11

10 I wołały donośnym głosem: Kiedyż, Panie święty i prawdziwy, rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi? 11 I dano każdemu z nich szatę białą, i powiedziano im, aby jeszcze odpoczęli przez krótki czas, aż się dopełni liczba współsług i braci ich, którzy mieli podobnie jak oni ponieść śmierć.

0:54:42 Obj 7:9-10

9 Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach. 10 I wołali głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka.

0:55:16 Obj 7:13-14

13 I odezwał się jeden ze starców, i rzekł do mnie: Któż to są ci przyodziani w szaty białe i skąd przyszli? 14 I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka.

0:55:40 Obj 7:14-15

14 I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. 15 Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją.

0:56:31 Obj 7:15

Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją.

0:56:47 Obj 7:16-17

16 Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie padnie na nich słońce ani żaden upał, 17 Ponieważ Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i prowadził do źródeł żywych wód; i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu.

0:58:54 Flp 1:23

Albowiem jedno i drugie mnie pociąga: pragnę rozstać się z życiem i być z Chrystusem, bo to daleko lepiej;

1:02:42 Ps 115:17-18

17 Umarli nie będą chwalili Pana Ani ci, którzy zstępują do krainy milczenia. 18 Ale my błogosławić będziemy Panu, odtąd i na wieki. Alleluja.

1:04:29 Ps 6:5

Odwróć się, Panie, ratuj duszę moją, Zbaw mnie przez łaskę swoją!

1:04:38 Ps 6:6

Bo po śmierci nie pamięta się o tobie, A w krainie umarłych któż cię wysławiać będzie?

1:05:32 Ps 30:10-13

10 Jakiż zysk z krwi mojej, Z mojego zejścia do grobu? Czy proch może cię wysławiać? Czy może zwiastować wierność twoją? 11 Wysłuchaj, Panie, i zmiłuj się nade mną! Panie, bądź moim wspomożycielem! 12 Zmieniłeś skargę moją w taniec, Rozwiązałeś mój wór pokutny i przepasałeś mię radością, 13 Aby dusza moja śpiewała ci i nie zamilkła: Panie, Boże mój, będę cię wiecznie wysławiał.

1:07:07 Iz 38:16

Panie! Ciebie wyczekuje moje serce, pokrzep mojego ducha i uzdrów mnie, ożyw mnie!

1:07:41 Iz 38:17

Zaprawdę, zbawienna była dla mnie gorycz, lecz Ty zachowałeś duszę moją od dołu zagłady, gdyż poza siebie rzuciłeś wszystkie moje grzechy.

1:07:54 Iz 38:17

Zaprawdę, zbawienna była dla mnie gorycz, lecz Ty zachowałeś duszę moją od dołu zagłady, gdyż poza siebie rzuciłeś wszystkie moje grzechy.

1:08:36 Iz 38:18

Nie w krainie umarłych bowiem cię wysławiają, nie chwali ciebie śmierć, nie oczekują twojej wierności ci, którzy zstępują do grobu.

1:08:54 Iz 38:19

Żywy, tylko żywy wysławia ciebie, jak ja dzisiaj, ojciec dzieciom ogłasza twoją wierność.

1:10:04 Ps 103:13-14

13 Jak się lituje ojciec nad dziećmi, Tak się lituje Pan nad tymi, którzy się go boją, 14 Bo On wie, jakim tworem jesteśmy, Pamięta, żeśmy prochem.

1:10:16 Ps 103:15-18

15 Dni człowieka są jak trawa: Tak kwitnie jak kwiat polny. 16 Gdy wiatr nań powieje, już go nie ma I już go nie ujrzy miejsce jego. 17 Lecz łaska Pana od wieków na wieki Dla tych, którzy się go boją, A sprawiedliwość jego dla synów ich synów, 18 Dla tych, którzy strzegą przymierza jego I pamiętają o wypełnianiu przykazań jego.

1:14:30 J 11:25

Rzekł jej Jezus: Jam jest zmarwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.

1:14:53 J 11:26

A kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to?

1:15:31 J 8:51

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli kto zachowa słowo moje, śmierci nie ujrzy na wieki.

1:16:46 J 3:5-6

5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. 6 Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest.

1:17:43 J 3:7-8

7 Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. 8 Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.

1:17:58 J 3:9-12

9 Odpowiedział Nikodem i rzekł do niego: Jakże to się stać może? 10 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz? 11 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, co wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym świadczymy, ale świadectwa naszego nie przyjmujecie. 12 Jeśli nie wierzycie, gdy wam mówiłem o ziemskich sprawach, jakże uwierzycie, gdy wam będę mówił o niebieskich?

1:19:17 J 3:18-19

18 Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego. 19 A na tym polega sąd, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność, bo ich uczynki były złe.

1:19:39 J 3:20-21

20 Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie zbliża się do światłości, aby nie ujawniono jego uczynków. 21 Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą, dąży do światłości, aby wyszło na jaw, że uczynki jego dokonane są w Bogu.

1:25:01 1Tes 5:4-5

4 Wy zaś, bracia, nie jesteście w ciemności, aby was dzień ten jak złodziej zaskoczył. 5 Wy wszyscy bowiem synami światłości jesteście i synami dnia. Nie należymy do nocy ani do ciemności.

1:25:14 1Tes 5:6

Przeto nie śpijmy jak inni, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi.

1:25:57 1Tes 5:7-8

7 Albowiem ci, którzy śpią, w nocy śpią, a ci, którzy się upijają, w nocy się upijają. 8 My zaś, którzy należymy do dnia, bądźmy trzeźwi, przywdziawszy pancerz wiary i miłości oraz przyłbicę nadziei zbawienia.

1:26:12 1Tes 5:9

Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa,

1:26:35 1Tes 5:9-10

9 Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, 10 Który umarł za nas, abyśmy, czy czuwamy, czy śpimy, razem z nim żyli.

1:29:37 1Tes 5:23

A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci, a cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

1:31:20 1Kor 2:11

Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży.

1:31:44 1Kor 2:11-12

11 Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. 12 A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył.

1:32:02 1Kor 2:13

Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę.

1:32:28 1Kor 2:14

Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać.

1:33:13 1Kor 2:14

Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać.

1:33:39 1Kor 2:15

Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, sam zaś nie podlega niczyjemu osądowi.

1:36:40 1Kor 15:44

Sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe. Jeżeli jest ciało cielesne, to jest także ciało duchowe.

1:36:59 1Kor 15:44

Sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe. Jeżeli jest ciało cielesne, to jest także ciało duchowe.

1:37:08 1Kor 15:46

Wszakże nie to, co duchowe, jest pierwsze, lecz to, co cielesne, potem dopiero duchowe.

1:37:24 1Kor 15:47

Pierwszy człowiek jest z prochu ziemi, ziemski; drugi człowiek jest z nieba.

1:37:32 1Kor 15:47

Pierwszy człowiek jest z prochu ziemi, ziemski; drugi człowiek jest z nieba.

1:39:11 Jud 1:18-19

18 Gdy mawiali do was: W czasie ostatecznym wystąpią szydercy, postępujący według swoich bezbożnych pożądliwości. 19 To są ci, którzy wywołują rozłamy, zmysłowi, nie mający Ducha.

1:41:34 2Kor 4:1

Dlatego, mając tę służbę, która nam została poruczona z miłosierdzia, nie upadamy na duchu,

1:42:19 2Kor 4:1

Dlatego, mając tę służbę, która nam została poruczona z miłosierdzia, nie upadamy na duchu,

1:43:15 2Kor 4:6-7

6 Bo Bóg, który rzekł: Z ciemności niech światłość zaświeci, rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym. 7 Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby się okazało, że moc, która wszystko przewyższa, jest z Boga, a nie z nas.

1:45:12 2Kor 4:16

Dlatego nie upadamy na duchu; bo choć zewnętrzny nasz człowiek niszczeje, to jednak ten nasz wewnętrzny odnawia się z każdym dniem.

1:45:34 2Kor 4:17-18

17 Albowiem nieznaczny chwilowy ucisk przynosi nam przeogromną obfitość wiekuistej chwały, 18 Nam, którzy nie patrzymy na to, co widzialne, ale na to, co niewidzialne; albowiem to, co widzialne, jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne.

1:46:39 2Kor 5:1

Wiemy bowiem, że jeśli ten namiot, który jest naszym ziemskim mieszkaniem, się rozpadnie, mamy budowlę od Boga, dom w niebie, nie rękoma zbudowany, wieczny.

1:47:24 2Kor 5:2-3

2 Dlatego też w tym doczesnym wzdychamy, pragnąc przyoblec się w domostwo nasze, które jest z nieba, 3 Jeśli tylko przyobleczeni, a nie nadzy będziemy znalezieni.

1:47:54 2Kor 5:4

Dopóki bowiem jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy, obciążeni, ponieważ nie chcemy być zewleczeni, lecz przyobleczeni, aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

1:49:02 2Kor 5:5

A tym, który nas do tego właśnie przysposobił, jest Bóg, który nam też dał jako rękojmię Ducha.

1:50:10 J 14:1-2

1 Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie! 2 W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce.

1:50:28 J 14:2-3

2 W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. 3 A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli.

1:51:46 Mt 10:28

I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale duszy zabić nie mogą; bójcie się raczej tego, który może i duszę i ciało zniszczyć w piekle.

1:53:16 Ef 2:1-2

1 I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, 2 W których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych.

1:54:45 Łk 23:46

A Jezus, zawoławszy wielkim głosem, rzekł: Ojcze, w ręce twoje polecam ducha mego. I powiedziawszy to, skonał.

1:55:21 Łk 8:52-55

52 A wszyscy płakali i żałowali jeJ On zaś rzekł: Nie płaczcie, nie umarła, lecz śpi. 53 I wyśmiewali go, bo wiedzieli, że umarła. 54 On zaś, ująwszy ją za rękę, zawołał głośno: Dziewczynko, wstań. 55 I powrócił duch jej, i zaraz wstała, a On polecił, aby jej dano jeść.

1:56:47 Dz 7:59

I kamienowali Szczepana, który się modlił tymi słowy: Panie Jezu, przyjmij ducha mego.

1:58:14 Hi 19:25

Lecz ja wiem, że Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem stanie!

1:58:28 Hi 19:26

Że potem, chociaż moja skóra jest tak poszarpana, uwolniony od swego ciała będę oglądał Boga.

1:58:47 Hi 19:27

Tak! Ja sam ujrzę go i moje oczy zobaczą go, nie kto inny. Moje nerki zanikają we mnie za tym tęskniąc.

2:05:56 Łk 16:24

Wtedy zawołał i rzekł: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec palca swego w wodzie i ochłodził mi język, bo męki cierpię w tym płomieniu.

2:08:15 2Kor 12:2

Znałem człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty – czy to w ciele było, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – został uniesiony w zachwyceniu aż do trzeciego nieba.

2:08:37 2Kor 12:2

Znałem człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty – czy to w ciele było, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – został uniesiony w zachwyceniu aż do trzeciego nieba.

2:09:10 2Kor 12:3-4

3 I wiem, że ten człowiek – czy to w ciele było, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – 4 Został uniesiony w zachwyceniu do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się powtarzać.

2:12:15 Łk 16:29

Rzekł mu Abraham: Mają Mojżesza i proroków, niechże ich słuchają.

2:12:21 Łk 16:30

A on rzekł: Nie, ojcze Abrahamie, ale jeśli kto z umarłych pójdzie do nich, upamiętają się.

2:12:32 Łk 16:31

I odrzekł mu: Jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, też nie uwierzą.

2:13:21 J 11:47-48

47 Tedy arcykapłani i faryzeusze zwołali Radę Najwyższą i mówili: Cóż uczynimy? Człowiek ten dokonuje wielu cudów. 48 Jeśli go tak zostawimy, wszyscy uwierzą w niego; wtedy przyjdą Rzymianie i zabiorą naszą świątynię i nasz naród.

2:14:40 J .5:24

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy temu, który mnie posłał, ma żywot wieczny i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł ze śmierci do żywota.

2:14:59 J 5:25

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, zbliża się godzina, owszem już nadeszła, kiedy umarli usłyszą głos Syna Bożego i ci, co usłyszą, żyć będą.