Dlaczego studium biblijnego proroctwa o „antychryście”/duchu antychrysta stanowi kluczową, integralną część teologii biblijnej w ogólności, a nie tylko eschatologii? Jak ze studium tego tematu wyeliminować „sensacjonizm” oraz teorie korzystające częściowo ze Słowa Bożego, lecz de facto na nim nieoparte? W jaki sposób właściwe studium tego tematu skoncentruje nas jeszcze bardziej na osobie Pana Jezusa? Jak brzmi pięć fundamentalnych zasad interpretacji proroctwa biblijnego i jak je stosować w praktyce?