Czy Paweł rzeczywiście sugeruje, że „omamienie” Galacjan to skutek czarów? Czemu Paweł nazywa postępowanie Galacjan głupotą? Jak rozumieć Pawłowe twierdzenie, że jedynym rodzajem uroku, jaki może być rzucony na osobę wierzącą jest… prawo? Jak dziś wyglądają jawne i niejawne twierdzenia teologiczne oraz praktyki kościelne, które de facto poddają chrześcijan legalistycznemu przekleństwu? Jak ich unikać lub jak skutecznie wyjść spod ich wpływu „ku wolności”, do której „wyswobodził nas Chrystus”?